یکی از رایجترین تکنیک های درمانی در ارتودنسی، ارتودنسی ثابت می باشد. در این روش نگین های دندانی که در ارتودنسی به آن ها براکت می گویند طبق اصول خاصی به دندان ها متصل می گردند و با تغییر توالی از سیم هایی که بر روی براکت ها قرار می گیرند نیرو مطابق قواعد مکانیکی معینی بر دندان های نامنظم وارد می آید. با سپری شدن بازه زمانی معینی، دندان ها به آرامی به موقعیت ایده آل حرکت داده می شوند.

در ارتودنسی ثابت براکت ها می توانند از جنس استنلس استیل با کیفیت بالا (در انواع مختلف)، کریستالی (شفاف)، پلاستیکی و یا ترکیبی از این مواد باشند. از آنجایی که این دستگاه طی درمان ارتودنسی محکم به دندان ها متصل اند به آن تکنیک ارتودنسی ثابت می گویند. اصول پایه ای بیشتر دستگاه های ارتودنسی ثابت بیش از یک قرن پیش توسط  (۱۹۳۰-۱۸۵۵) Edward H Angle   پایه ریزی شدند. بنابراین نقاط ضعف این تکنیک طی این زمان طولانی بخوبی مرتفع شده است و توانسته است رضایت طیف وسیعی از بیماران را با تعیین موقعیت دقیق دندان ها، عوارض جانبی اندک و با هزینه مناسبی بدست آورد.

سن مناسب ارتودنسی ثابت

پس از معاینه دقیق شما، متخصص ارتودنسی ممکن است شما را بعنوان کاندید مناسبی برای بهره گرفتن از درمان ارتودنسی ثابت معرفی نماید. بطور کلی درمان های ارتودنسی ثابت دامنه سنی وسیعی از کودکی تا کهن سالی را در بر می گیرند و حتی گاهی ممکن است قسمتی از مشکل شما با ارتودنسی ثابت و مابقی توسط سایر روش های ارتودنسی رفع گردد.

درمان تک فک یا قسمتی از فک با ارتودنسی ثابت

در ارتودنسی هدف کلی رسیدن به حداکثر زیبایی، ثبات بلند مدت و کارایی مضغی در کمترین زمان و با کمترین میزان عوارض جانبی می باشد. متخصص ارتودنسی با معاینه دقیق و با در نظر گرفتن نوع و شدت ناهنجاری و خواسته شما در رابطه با امکان انجام درمان در یک فک و یا قسمتی از یک فک، راهنمایی لازم را خواهد نمود. با این حال در اغلب موارد بهترین نتایج در درمان همزمان دو فک بدست می آید و ارتودنسی تک فک یا قسمتی از یک فک بیشتر  بطور درمان جنبی برای آماده سازی دهان جهت سایر امور دندانپزشکی بانجام می رسد. در این موارد هدف درمان ارتودنسی ثابت می تواند بازیابی فضا برای جایگزین کردن دندان از دست رفته توسط روکش های متداول یا ایمپلنت دندانی، تقسیم فضاهای بین دندانی جهت انجام مناسب درمان ترمیمی یا لمینیت و یا ایجاد شرایطی برای افزایش طول عمر مفید دندان های شما باشد. البته گاهی شرایط و موقعیت دندان های شما به شکلی است که متخصص ارتودنسی ابتدا درمان را از یک فک آغاز می کند و پس از محیا شدن شرایط درمان فک مقابل را هم شروع می نماید.

کاهش طول مدت درمان با ارتودنسی ثابت

سالیان زیادی است که در سرتاسر دنیا پروژه های بزرگ و کوچک تحقیقاتی در مورد راه کارهای افزایش سرعت حرکت دندانی و کاهش طول مدت درمان ارتودنسی توسط لیزر، نور، لرزش، جراحی موضعی و خواص مغناطیسی در حال انجام است که هنوز این روش ها نتوانسته اند اثربخشی خود در حین ایمن بودنشان برای کاربرد بر روی بدن انسان را نشان دهند. بطور کلی بسته به نوع و شدت ناهنجاری، سن، طرح درمان ارتودنسی، نیاز به سایر درمان های جانبی و میزان همکاری و نظم بیمار طول مدت درمان ارتودنسی متغییر است اما بطور معمول شما طول درمانی بین ۶ تا ۲۴ ماه خواهید داشت.

همکاری من حین ارتودنسی ثابت

با شروع درمان ارتودنسی ثابت شما وارد مرحله جدیدی از زندگی برای بالا بردن حس رضایت درونی و اعتماد به نفس تان می شوید و می توانید با رعایت نکات کمی طول مدت زندگی با ارتودنسی ثابت را به خاطره ای شیرین مبدل نمایید. در ارتودنسی ثابت معمولا بدلیل وجود نداشتن صفحات آکریلی و پلاستیکی، زبان شما آزادی عمل بیشتری دارد و متخصص ارتودنسی کنترل بالاتری روی درمان شما خواهد داشت مشروط به اینکه مراجعات منظم (که معمولا هر ۴ تا ۸ هفته است) و بهداشتی عالی داشته باشید.

هزینه ارتودنسی ثابت تحت تاثیر چه عواملی است

در علم ارتودنسی ناهنجاری های دندانی، فکی و صورتی طیف وسیعی از مشکلات با شدتی متفاوت را شامل می شوند. علاوه براین سن، مدت زمان درمان و نوع ارتودنسی ثابت نیز در تعیین هزینه درمانی اولیه نقش دارند. از طرفی مراقبت بیمار از دستگاه ارتودنسی ثابت نیز بر هزینه های حین درمان موثر است. در معاینه دقیق کلینیکی شرایط شما ارزیابی و هزینه درمان تعیین می شود.

پس از ارتودنسی ثابت

متخصص ارتودنسی ممکن است پس از پایان یافتن درمان، رژیم استفاده از پلاک های متحرک و ابزارهای نگهدارنده را برای حفظ و افزایش ثبات بلند مدت نتایج، تجویز نماید. رعایت دقیق این رژیم راز ماندگاری لبخند زیبای شماست.